Κάθε μορφή τέχνης διαμορφώνει ένα διάλογο μεταξύ δημιουργού και αποδέκτη συνειδητά, αλλά και ασυνείδητα. Είναι μια εξιστόρηση με μια άλλη γλώσσα, με ένα άλλο μέσο που απελευθερώνει μια διαφορετική ισχύ και αναδεικνύει αξίες και δυνατότητες με μια «προκλητική πολυσημία», θα ισχυριζόταν κάποιος που δεν είναι καλλιτέχνης.
Η συνέργεια του Μουσείου Σχολικής Ζωής Δήμου Χανίων με την Κεντρική Κλινική Χανίων – Κλινική Τσεπέτη με αφετηρίες από το έργο του καλλιτέχνη φωτογράφου Γεώργιου Ξηρογιάννη επιδιώκει να αναδείξει την αναγκαιότητα του διατομεακού διαλόγου στη σύγχρονη κοινότητα μέσω του πολιτισμού, και πιο συγκεκριμένα της τέχνης της καλλιτεχνικής φωτογραφίας, όταν αυτή συνδιαλέγεται γόνιμα με την τοπική ιστορία.
Η εν λόγω έκθεση με γνώμονα την κοινωνική αποστολή της τέχνης σηματοδοτεί μια νέα σειρά βραχύχρονων εκθέσεων σύγχρονης φωτογραφίας με την επιστημονική ευθύνη του Μουσείου Σχολικής Ζωής. Οι εκθέσεις σύγχρονης φωτογραφίας «ΔΙΑΤΟΜΕΑΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ» θα επιχειρήσουν, συστρατεύοντας καινοτόμες μουσειολογικές αρχές, τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία και το βασικό αξίωμα της ερμηνείας, να αναπτύξουν δημιουργικές γέφυρες ανάμεσα σε τομείς της κοινότητας που φαινομενικά είναι στεγανοί. Επί της ουσίας, βέβαια, το ανθρώπινο δυναμικό κάθε τομέα δρα, εξελίσσεται, προσφέρει και χαράσσει το κοινωνικό του αποτύπωμα του σε κοινό ιστορικό τόπο στη διαχρονία με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Με αφετηρίες από τα ανθρωποκεντρικά φωτογραφικά κάδρα του διεισδυτικού στη γλώσσα του σώματος καλλιτέχνη Γεώργιου Ξηρογιάννη (George Dryjohn), ιχνηλατώντας ενδεικτικά τεκμήρια από την ιστορία της Κλινικής Τσεπέτη στον τομέα της Υγείας στην πόλη των Χανίων, επενδύουμε στη ρευστή πολλαπλότητα της ερμηνείας, ώστε να αναδείξουμε αφενός τη δυναμική νέων τύπων ιστορικών πηγών, αλλά και να συνδέσουμε δια της σύγχρονης τέχνης το δεδομένο ιστορικό και κοινωνικό χώρο στην πόλη. Ο διατομεακός διάλογος θέτει ως πρωταγωνιστές ανθρώπους υπερήλικες αλλά και νεογέννητα, εκπαιδευτικούς αλλά και γιατρούς, καλλιτέχνες αλλά και επιμελητές, κάθε άνθρωπο που ενδιαφέρεται να ψηλαφήσει τη σχέση του και τη στάση του με τον τόπο του, και να εμπνευστεί συμβάλλοντας στην κατανόηση του κενού μεταξύ παρόντος και παρελθόντος. Τα «μάτια που νιώθουν και τα χέρια που μιλούν» που ενεργοποίησαν την καλλιτεχνική έκφραση του δημιουργού Γεώργιου Ξηρογιάννη συναντούν στο πλαίσιο του διατομεακού διαλόγου και της παρούσας φωτογραφικής έκθεσης, τα χέρια των γιατρών της ιστορικής κλινικής που έφεραν στον κόσμο πολλές ζωές, τα μάτια των γονέων που δάκρυσαν καθώς αντίκρισαν για πρώτη φορά το παιδί τους, το χεράκι του νεογέννητου που σφίχτηκε ενστικτωδώς στα δάχτυλα της μάνας.
Σας προσκαλούμε να τιμήσετε με την ενεργητική σας απόκριση και αυτόν τον καινοτόμο βηματισμό του Μουσείου Σχολικής Ζωής Δήμου Χανίων που διαμεσολαβεί στην κοινότητα για μια διαφορετική σπουδή της τοπικής ιστορίας, με μια αιφνίδια συνέργεια και έναν πρωτότυπο διάλογο.
Στόχος μας είναι να κατανοήσουμε με ένα διαφορετικό τρόπο τον άγνωστο, όσο και τον οικείο κόσμο του τόπου μας, να συναισθανθούμε τις μικροϊστορίες του, να τις εντάξουμε στην μακροϊστορία του, να συγκινηθούμε και να συμπορευτούμε με τους πρωταγωνιστές της πόλης μας, αναγνωρίζοντας ότι η τέχνη προσφέρει πολλά στον άνθρωπο, αρκεί εκείνος να συνειδητοποιήσει και να αποδεχτεί τον πολυδιάστατο ρόλο της στη ζωή του με όλες τις εκφάνσεις της.
«Οι άνθρωποι είναι το μοναδικό αντικείμενο της ιστορίας… μιας ιστορίας που δεν ενδιαφέρεται για έναν αφηρημένο, αιώνιο, απαράλλαχτο στη συγκρότηση του και διαρκώς ταυτόσημο με τον εαυτό του άνθρωπο, αλλά για τους ανθρώπους στο πλαίσιο των κοινωνιών των οποίων είναι μέλη. Ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους, μέλη αυτών των κοινωνιών, σε μια συγκεκριμένη στην εξέλιξη τους εποχή, για τους ανθρώπους με διάφορες αρμοδιότητες, διαφορετικές δραστηριότητες, ενασχολήσεις και ποικίλες στάσεις, οι οποίες αναμειγνύονται, συναντώνται, συγκρούονται και καταλήγουν να συνάψουν μεταξύ τους συμβιβαστική ειρήνη, ένα modus vivendi, που ονομάζεται ΖΩΗ.» [Febvre, L.P.V. (1953). Combats pour l'histoire. Paris: A. Colin, σ. 20-21].
Ευχαριστούμε θερμά τον Δήμο Χανίων, τον Δήμαρχο κ. Παναγιώτη Σημανδηράκη, την Κοινωφελή Επιχείρηση Πολιτισμού και Περιβάλλοντος Δήμου Χανίων – Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (ΚΕΠΠΕΔΗΧ-ΚΑΜ) και τον Πρόεδρο της, Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κ. Γιάννη Γιαννακάκη, για την συνεχή εμπιστοσύνη και υποστήριξη του έργου του Μουσείου Σχολικής Ζωής. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε την ΓΕΝΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΧΑΝΙΩΝ Α.Ε. - ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΣΕΠΕΤΗ για την τιμή του γόνιμου διατομεακού διαλόγου Υγείας – Εκπαίδευση – Πολιτισμού, και ιδιαίτερα τον Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού και Οργάνωσης κ. Δημήτρη Κανόνη για την αρμονική συνεργασία. Πολλές ευχαριστίες στον δημιουργό κ. Γεώργιο Ξηρογιάννη για την εμπιστοσύνη που απέδωσε στην νέα παρέμβαση του Μουσείου Σχολικής Ζωής στην κοινότητα, ανατροφοδοτώντας όλους μας με συνεχή έμπνευση και συγκίνηση από τα εκφραστικά φωτογραφικά του κάδρα.

Με τιμή,
Οι επιμελητές:

Μαρία Δρακάκη
Επιμελήτρια του Μουσείου Σχολικής Ζωής Δήμου Χανίων, Παιδαγωγός, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων

Γεώργιος Ορφανίδης
Ιστορικός & Θεωρητικός Τέχνης, Μέλος της Βρετανικής Ένωσης Ιστορικών Τέχνης